04. Namiętność i fałszywość.

Naj­pierw Cię ig­no­rują. Po­tem śmieją się z Ciebie. Później z Tobą wal­czą. Później wygrywasz. - Mahatma Gandhi.

Podkład muzyczny.

Szlag. Zauważył ją. Nie odpowiadała. Ciągle miała wrażenie, że się on wcale nie zmienił. Nadal był chamski, arogancki, bezczelny, wywyższający się, ale za to przystojny, mądry i szarmancki.
- No dalej, mów czemu mnie śledziłaś. Nie mam całego dnia, by marnować go z tobą - warknął Malfoy.
- Przepraszam wielmożnego pana, że śmiem mu przeszkadzać - powiedziała sarkastycznie.
Mówiła do jego pleców, nie twarzy, lecz po tych słowach odwrócił się. Podszedł do niej bliżej i chwycił ją za nadgarstek.
- Uważaj na słowa, szlamo - wycedził przez zęby, a następnie przycisnął ją do ściany. Nikt nie przechodził na tym piętrzę, było tutaj pusto jak na starym cmentarzysku.
- Muszę Cię zmartwić, ale jestem czystej krwi - rzekła ironicznie Julie.

Próbowała się uwolnić, lecz na marne. Szczerze mówiąc podobało jej się to.
Malfoy uśmiechnął się sarkastycznie ' Może on nie jest taki zły ? No tak. Przecież Ci się podoba idiotko' - pomyślała. Od pewnego czasu, rozmawia z własnymi myślami.
- Dziękuje, nawzajem - powiedział po chwili blondyn.
Dziewczyna spojrzała na niego podejrzanie, po czym rzekła :
- Co ? Ahh.. No tak. Znasz tą cholerną legilimencje. 
Zaśmiał się. Zbliżył się do niej jeszcze bardziej. Pocałował ją. Jej usta pachniały czereśnią.

~ * ~

Podkład muzyczny.

Było już po szóstej. Julie wracała d dormitorium. Gdy już była w wieży Gryffindoru, Ginny podbiegła do niej.
- Co robiłaś przez ten czas z Malfoy'em ?! - krzyknęła rozdrażniona.
- Słucham ? Skąd w ogóle wiesz, że byłam z nim ?
- Harry widział Cię, na mapie Huncwotów. Wpatrywał się w nią, przez jakąś godzinę, bo nie mógł uwierzyć.

Blondynka rzuciła jej mordercze spojrzenie. Chciała się znalaźć w swoim pokoju, lecz wybraniec ją zatrzymał.
-Co ty wyrabiasz ? Ty i Malfoy ? Cudnie. Może będziesz naszym szpiegiem ? Wszystkie informacje o nim nam przekażesz. Jakbym Cię nie znał, to bym pomyślał, że Cię coś z nim łączy.
Dziewczyna nie wytrzymała napięcia, po jego słowach, uderzyła go prosto w twarz. Następnie pobiegła do siebie. Nie mogła uwierzyć, że użyła przemocy, a to jej przyjaciel. 'Nie. Jak mogą być moimi przyjaciółmi, skoro uważają, że jestem fałszywa? '  - takie myśli obijały jej się w głowie. Zaczęła płakać. Czemu nie mogli zrozumieć, że jest szczęśliwa?

--------------------------------

Mam nadzieje, że się podoba. Takie love story :) Ale obiecuje, że niedługo się bardziej rozkręci :)