08. list.

Zdradzić zdrajcę – to nic zdrożnego. To pobić go jego własną bronią.  - Larysa Mitzner.

Podkład muzyczny.

Listopad, piątek. Czas mijał bardzo szybko dla Gryfonki o imieniu Julie. Była dziewiąta. Zeszła sama do Wielkiej Sali na śniadanie. Nie było tłumów. Usiadła obok Nevilla. Miał dość smutną minę.
- Co Ci jest ? - zapytała zatroskana blondynka.
- Malfoy. - mruknął.
- Nie mów mi znowu, że byłeś kolejny raz jego obiektem żartów. Zabije go.
- Nie musisz tego robić, przecież jesteście - ledwo co mu to słowo przeszło przez gardło - razem.
- Nie może obrażać moich przyjaciół.
Nagle Deception zauważyła, że przyleciała poczta. Co jej zdziwieniu do niej. Bez zastanowienia otworzyła list.

Droga Julie !
Mam nadzieje, że radzisz sobie w Hogwarcie doskonale. Doszły mnie słuchy z ministerstwa, że spotykasz się z Paniczem Malfoy'em. Nie jestem z tego zadowolony. Jednak mam dla Ciebie jeszcze jedną informacje. Ja z matką jesteśmy po rozwodzie. Może będzie Ci trudno, ale mamy do Ciebie prośbę, a mianowicie, święta spędź w Hogwarcie i nie przyjeżdżaj do nas. 
                                                                                        Tata.
Przeczytała ten list kilka razy i nadal nie mogła uwierzyć. ' Nie przyjeżdżaj do nas. ' Łzy napłynęły jej do oczu.
- Co się stało ? - zapytał zaniepokojony Neville.  
Podała mu list. Położyła głowę na jego ramieniu. Chłopak wziął list i objął ją.
- Przykro mi.
Dziewczyna uśmiechnęła się ponuro. Za dziesięć minut miała lekcje ze Ślizgonami - Zaklęcia.
Pożegnała się z przyjacielem i powędrowała na zajęcia. Gdy szła zauważyła Malfoy'a całującego się z Pansy Parkinson. Rozpłakała się. Po prostu wybuchła płaczem. Poczuła ukucie w sercu. Każdy ją ranił. Rodzice, chłopak. Pobiegła na lekcje, gdy była już w sali, usiadła w samym koncie na końcu. Nie chciała by ktoś ją widział. Jednak usiadł z nią Draco. Pocałował ją w policzek na przywitanie.
- Co Ci ? - zapytał wyjmując książki z torby.
- Chyba powinieneś wiedzieć.
- Nie rozumiem - zmarszczył czoło.
- Naprawdę ? Mogłam się domyśleć, że to nie będzie bajka. Zjawia się dobra dziewczynka i zamienia kogoś w dobrego, potulnego chłopca. Widziałam Cię z Parkinson.
- To oto chodzi ? - parsknął śmiechem. - a ja za to widziałem Cię z Longottomem.
- Czyli chcesz zwalczać ogień ogniem ? Dla twojej wiadomości pocieszał mnie wtedy, kiedy ty powinieneś być obok mnie, a on jest moim przyjacielem i go nie obrażaj ! - warknęła pod nosem, by nikt po za nim nie usłyszał tego.
- Wiedziałem, że nie może chodzić o nią. Byś przez nią nie płakała, tylko byś tam podeszła, dała nam po twarzy i zaczęła się wydzierać - szepnął.
- Czyli ona to dla Ciebie zabawka ? Skoro tak traktujesz dziewczyny, to ja dla Ciebie, też muszę być niezłą maskotką - powiedziała Julie z triumfalnym uśmiechem, jednak ten zaprzeczył.
- Nie. Nie będę Ci się tłumaczył, ponieważ jestem głupi. Teraz mi powiedz co się stało.
Przewróciła teatralnie oczami, następnie wyciągnęła z kieszeni list i podała mu. Draco przeczytał go kilka razy.
- Julie... Przykro mi. Może, chciałabyś u mnie spędzić święta ? - zapytał niepewnie Malfoy.
Dziewczyna nie spodziewała się, jednak nie zdążyła odpowiedzieć, ponieważ nauczyciel przerwał im.
- Nie przeszkadzam wam ? Julie usiądzie na początku z Pansy Parkinson, a Panicz Malfoy tutaj zostanie.
Blondynka jęknęła. Poszła na wyznaczone miejsce.

------------------------------------------------------------

Nigdy się nie wyrobię z czasem. : 3 Nie wiem, jak zwykle czy rozdział jest dobry. Mam nadzieje, że wam się chociaż podoba.